Post: #1

Jak w temacie, którą wersję przygód Załogi Słomkowego Kapelusza śledzicie?

Post: #2

Mangę! Tomikowo i skanowo, choć ostatnio nikomu się tłumaczyć na polski nie chce Przejrzałam niedawno kilka odcinków, ale dalej mnie bolą. Niech Toei spada na drzewo.

Post: #3

Obie.
Mangę z wypiekami na twarzy w formie angielskich skanlacji, kupuję też potrójne tomiki od Viza.
Anime bardziej z przyzwyczajenia, sobotnie kolacje z toitoei stały się u mnie w domu jakimś takim dziwnym familijnym rytuałem...

Post: #4

Mangu, anime przestałam oglądać po Punk Hazard :c

Post: #5

Inne xD

W sumie teraz nie czytam, ani nie oglądam.

Ale jeśli już, to mangu, jest wspaniałe.

Anime nadrabiam hurtowo, płacząc przy tym jak jest słabe. Głównie dla głosów postaci (:

Post: #6

Obie, bo lubię słyszeć ich głosy x] A krzywe mordy czasem nawet śmieszą xD

Post: #7

Rika, jakie mordy, o czym Ty mówisz?

Post: #8

W sumie wypadałoby się wytłumaczyć z głosowania na "obie".

Mangę czytam nieprzerwanie od hohoho, dawna. Moje ulubiene mango, prawdopodobnie do czasu, aż Odacchi stworzy kiedyś coś nowego, co będzie w stanie podbić moje serce równie bogatym uniwersum.
Tak, będę czytał mangę skierowaną do nastolatków w wieku 30+ lat i nic Wam do tego!

Wracam też powoli do animu. Niestetyż, zapomniałem, gdzie skończyłem, więc brnąłem przez serię od przeskoku. Po kilku odcinkach przypomniałem sobie, że oglądałem początek Dressrosy .__.
Obecnie jestem na 712. odcinku i stopniowo kamień spada mi z serca, gdy koniec jest już tak bliski. Ale muszę przyznać, że gdybym miał przed sobą scenariusz anime w wersji polskiej/angielskiej, mógłbym słuchać OP nawet jako słuchowisko dla samych seiyuu i ścieżki dźwiękowej.

Post: #9

Manga, anime olałem na Fishman Island, ale czasem oglądam najnowszy odcinek.

Post: #10

Manga, ale skokowo, jak jest już parę chapkow, bo nerwowo nie wytrzymuje oczekiwania na każdy kolejny, więc wypieki i czarną rozpacz zostawiam sobie na raz na miesiąc. Anime o dziwo, ale oglądam z przyjemnością jako uzupełnienie, ale emocjonalnie już tak nie przeżywam, więc to takie kolorowe miłe miganie, za to moje dziecię anime uwielbia i swym bezkrytycznym spojrzeniem, zaraza mnie entuzjazmem. Nie ma to jak skakanie po głowie i okrzyki luffy dawaj!! Ale mama, on przeżyje!?? Powiedz że przeżyje!!! Nie wiedzieć czemu nie lubi Flaminga :p