Post: #1

Temat z komentarzami.

Post: #2

Jesteś pewny, że to w komentarzach powinno być ;p?

Post: #3

Dzień dobry.

Nazywam się Kyouchika i po rozmowie z Orzim, a także serii pomysłów, która przewinęła mi się w głowie po przeczytaniu jego wstępu chciałbym spróbować swoich sił w tej delikatniejszej wersji SC.

Post: #4

Tak jak mówiłem na pre-CC u Okiren - bardzo mi się ten part podoba, a edycja zapowiada się na ciekawą i fajną.

Taki motyw choroby panoszącej się już no po niemal całym kontynencie to jest coś superowego - a to, że choroba objawia się jako zostanie antropomorficzną owcą zombie to jest miód dla fana SC.
Fajne połączenie kjubsowego absurdu i fajnego pisania. Czekam na part Łedera i zabieram się za swoje, już jakiś czas nie byłem tak podjarany na pisanie.

Post: #5

No, to jak teraz Orzi napisał już parta, to może spokojnie nadrobić Fobos

Post: #6

Od kiedy mamy osobne tematy na każdą edycję?

E: Ok.

Post: #7

Razem w kilka osób doszliśmy do tego, że tak będzie po prostu czytelniej. Grigo bodajże wpadł też na dobry pomysł by każdej edycji coś takiego zrobić, wiadomo, że nie komentarze, ale taki temat na edycję byłby bardzo czytelny i łatwiej byłoby coś znaleźć.

Post: #8

Komimasa napisał(a):No, to jak teraz Orzi napisał już parta, to może spokojnie nadrobić Fobos

Właśnie to robię . Jestem w połowie i naprawdę podoba mi się ta edycja.

Eikichi napisał(a):Grigo bodajże wpadł też na dobry pomysł by każdej edycji coś takiego zrobić

Jak będzie czas i chęci to może je tak podzielę.

Post: #9

Bardzo się cieszę, że jakoś tak chęci powróciły i znów piszemy SC, i to w takim gronie! Szkoda, że Szczery czy Redrey nie będą pisać z nami, ale nie można mieć wszystkiego.

Orzi, bardzo podoba mi się nakreślenie całego tła dla przyszłej historii i głównego motywu. Jest to oryginalne, a jak na SC to dość duży wyczyn, a przy tym nie jest rozdmuchane (że obejmuje nie wiem ile krajów naraz) pod tym względem przypomina mi Fobos, co dla mnie jest atutem. Od razu polubiłem Nierdzewkę. Ta postać po prostu w mig wzbudza sympatię. Stawia się wielkiemu Anomanderowi, twardo stąpa po ziemi, wie, czego chce, a przy tym jeszcze jest alchemiczką znającą się na rzeczy. I te, było nie było, najistotniejsze rzeczy, naprawdę świetnie Ci wyszły. Po prostu chce się aż dalej pisać, a uzyskanie takiego efektu jest, moim zdaniem, nie lada sztuką.

Nie będę też ukrywał, że wywaliłbym na zbity pysk Anomandera. Po prostu całe Fobos było poświęcone elfom i mam przesyt. Lake, lake, lake, jak bym ich nie lubił, tak chętnie bym od nich odpoczął, tym bardziej, że właśnie w poprzedniej edycji ta rasa grała pierwsze skrzypce, a nawet była alternatywna rasa elfów. Tymczasem niestety okazuje się, że Anomander będzie tutaj niemalże główną postacią... Oby nie, ale ciężko to będzie obejść. Rodzi to jeszcze jeden problem. To są wydarzenia sprzed SC, które pisaliśmy, a więc my wiemy, że Anomander, w jakie tarapaty by nie wpadł, musi wyjść z nich cało, musi przeżyć. A jeśli umrze, musi zostać wskrzeszony. Ta myśl, która siłą rzeczy siedzi w głowie, odbiera cały dramatyzm i napięcie sytuacjom, gdy oba te uczucia jak najbardziej powinny występować. Trudno jednak przejmować się niebezpieczną sytuacją dla bohatera, który wiemy, że wyjdzie z tego cało. Myślałem, że co najwyżej będziemy nawiązywać do świata już nam znanego, a nie obierać za główną postać kogoś, kto już w tym uniwersum istnieje.

Jeśli chodzi o styl pisania, przeszkadza mi interpunkcja, i to miejscami bardzo. Nie czepiam się braku przecinka przed i po słowie na k, bo to zwykła estetyka i pewnie tylko mnie to kole w oczy, ale budujesz często bardzo rozbudowane zdanie. Wtedy brak przecinków zaburza nie tyle płynność czytania, co sprawia, że muszę się zatrzymać, żeby wyłapać sens takiego zdania. Oto przykłady:

Nie przestrzegając zdroworozsądkowej procedury która mówiła, aby najpierw zlustrować teren przez judasza otworzyli drzwi w nadziei ucieczki do swych domów.

Tutaj, to w sumie nie tylko interpunkcja utrudniła odbiór treści.

Ale zdarzają się naprawdę zdanie nie do odszyfrowania:

- Nie ma co się dziwić że wiem kim jesteś, paniczu. - kontynuowała - Tak jak i Ty myślę. Czasem. Jak mam na to ochotę i nie jestem zajęta ciekawszymi sprawami.

Tak więc, jak mówię, nie będę czepiał się rzeczy, które "powinny być wedle zasad, a nie są", a jedynie tego, co mi osobiście utrudnia odbiór treści.

Mimo tych, nazwijmy to - potknięć, całość jest naprawdę w porządku. Mamy bogate słownictwo, poza tym piszesz w taki sposób, że wywołujesz u czytelnika emocje, i to mi się podoba. Nie jestem żadnym specjalistą od naszego pokręconego języka, więc po prostu powiem - co chyba jest najważniejsze - że to się dobrze czyta. To był miły powrót do klimatów SC, za którym zdążyłem się stęsknić. Mega dobry początek czegoś, co bardzo dobrze się zapowiada. No i Nierdzewka. Chylę czoła, że zdołałeś przedstawić nową postać na raptem kilku stronach tak dobrze, że już ją lubięxd

Post: #10

Komimasa napisał(a):Rodzi to jeszcze jeden problem. To są wydarzenia sprzed SC, które pisaliśmy, a więc my wiemy, że Anomander, w jakie tarapaty by nie wpadł, musi wyjść z nich cało, musi przeżyć. A jeśli umrze, musi zostać wskrzeszony.

Chyba że to jakiś inny Anomander Lake.